miércoles, 12 de diciembre de 2012


Nos enteramos por la prensa que Noa Granja Feal, alumna de 1º de ESO de nuestro Instituto, ha sido seleccionada, con otros tres compañeros de la Escuela de Música municipal de Cabanas, para la Orquesta Sinfónica de Galicia infantil.
Felicidades Noa, Ester, Antón y Pablo.

lunes, 10 de diciembre de 2012

Resultado do Concurso "UN RELATO DE MORTE"

O xurado e os premiados

Carolina
Alma
Natalia

Cristina y Paula
Rocio










Todas son gañadoras, pois describiron o misterio moi ben, pero Natalia foi a que mellor descubriu quen era a vítima, quen o seu presunto asasino, a hora á que tiveron lugar os feitos, os móbiles do críme e todo aquilo que considerou para crear un ambiente de terror e misterio na súa historia. 
SERÁ O SEU TEXTO O QUE SE UTILICE PARA FACER O RELATO EN VIDEO.

OS NOSOS PARABÉNS





                            

jueves, 6 de diciembre de 2012

CENTENARIO CELSO EMILIO FERREIRO



DEITADO FRENTE AO MAR

Lingoa proletaria do meu pobo,
eu fáloa porque sí, porque me gosta,
porque me peta e quero e dame a gaña;
porque me sai de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao pór a garabata xa nan saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos do lingoaxe,
remo i arado, proa e rella sempre.
Eu fáloa porque sí, porque me gosta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra lingoa.
Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruis e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os valeiros,
non falo pra os estúpidos,
que falo pra os que agoantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotidián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas
de tódolos que sofren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, dóce mágoa das Españas,
deitada rente ao mar, ise camiño...